سلام عشقم

امشبم مثه همه شبا دارم با تنهاییام ساز میزنم

گاهی یه نیگا پشت پنجره میندازم

به خونه های دیگه نگاه میکنم

به همشون حسودیم میشه

اخه وقتی شب میشه چراغارو خاموش میکنن

یه شب به خیر قشنگ به عشقشون میگن و میخوابن

ولی من چی

حتی این واژه های قشنگم برام ممنوع شدن

راستی امروز رفتم سراغ ایینه

خواستم قیافه یه مجنون در به درو ببینم

دیگه مثه قدیما نه گل و باغ و بهشت میدیدم

نه شم و پروانه

همه چی تاریک بود

جز یه جفت چشم خیس و . . .

لبایی که التماس میکرد

گونه های سرخ براق

اخمای چند ساله

هیچی نداشت

هر کی میدید دیگه نمیگفت بقض دیدنی نیست

پیش خودم گفتم خدایا !

خدای من . . . خدای مهربون من

ممنونم که این چشا رو دارم تا با یه نگاه عاشقش بشم

ممنوم که این لبا رو دارم تا با یه لبخند غصه هامو قلیم کنم

ممنوم که میتونم حرف بزنم و بگم عاشقشم

ممنونم که عشق به این قشنگی بهم دادی

که عاشق ترینم توی این دنیای بی احساس